جاناتان که ناشنوا متولد شده است بعد از عمل جراحی برای اولین بار صدای مادرش را میشنود. پستانک کودک پس از شنیدن صدای مادر از شدت هیجان از دهانش می افتد// پدر از این لحظه بیادماندنی فیلمبرداری میکند... مادر: سلام. پستانک از دهان کودک می افتد. جاناتان با دهانی باز متعجب و شگفت زده مادرش را نگاه میکند! مادر: این صدا رو میتونی بشنوی؟ جاناتان لبخندی میزند. مادر:سلام عزیزم. صدا رو میشنوی؟! کودک و مادر هر دو میخندند...

می آمد همیشه و شاید گاهی و من غافل از این امدن های تکراری نمی دیدمش .. نه می شناختمش و نه  می خواستم بدانم کیست !؟ هیچ چیز برایم جالب نبود حتی نگاه های گاه و بیگاهش ... هیچ چیز ... من سخت چون سنگ و او روشن چون آیینه ... من مغرور و او ساده...  

ان روز ها نمی دانستم دوست داشتن یعنی همین امدنهای بی بهانه ... یعنی همین دیدن های تکراری ...یعنی همین سکوت های همیشگی ...روزها ثانیه ها گذشتند و من غافل بودم ... 

اما روزی دیگر ندیدمش ... و چشمانم بی تاب شدند .. نمی دانم چرا بهانه ندیدن غریبه را می گرفتند ... غریبه ای که اکنون برایم آشنا شده بود ... من دیگر من نبودم ... اکنون خود برای خود غریبه شده بودم .. حسی عجیب داشتم ... غوغایی درونم بر پاشده بود که نمی دانستم برای چیست ... برای اوست یا برای خود ... در جستجویی بودنش ...دیدنش ... اما سهیمه هر روز امدنش کمی اندک شده بود ... شاید اکنون فهمید بود به بودنش عادت کرده ام عادت عادت  

اما نه عادت نبود ... نیاز بود نیازی گنگ ...گنگ ... و او انگار همین را می خواست....چرا که وقتی شعله اشتیاقم را دید ...دیگر نیامد... دیگر ندیدمش ... دیگر ندیدمش ....شاید این روزها رسم همه ی ادمها همین باشد بیایند عاشق کنند و بعد .. 

نمی دانم که دانست او دلیل گریه هایم را ؟ نمی دانم که حس کرد او حضورش  در سکوتم را ؟ و نمی دانم که می دانست ز عاشق بودنش مستم وجود ساده اش بوده که من اینگونه دل بستم ؟

5 وارونه چه معنا دارد؟خواهرکوچکم این را پرسید؟ من به او خندیدم؟ کمی ازرده و حیرت زده گفت ؟روی دیوار و درختان دیدم ؟باز هم خندیدم؟گفت دیروز خودم دیدم ؟مهران پسر همسایه 5 وارونه به مینو میداد؟آنقدر خنده برم داشت که طفلک ترسید؟بغلش کردم و بوسیدم و باخود گفتم؟ بعدها وقتی غم ؟سقف کوتاه دلت را خم کرد ؟بی گمان می فهمی ؟5 وارونه چه معنا دارد.

زندگی درک همین امروز است فهم نفهمیدن هاس ظرف امروز پر از بودن توست شاید این خنده که امروز دریغش کردیم  آخرین لحظه  همراهی ماست.